فتق‌

فتق‌ عبارت‌ است‌ از بیرون‌زدن‌ یکی‌ از اعضای‌ داخلی‌ بدن‌ از راه‌ یک‌ نقطه‌ ضعیف‌ یا یک‌ سوراخ‌ در عضلات‌ اطراف‌ آن‌. شایع‌ترین‌ انواع‌ فتق‌ عبارتند از: فتق‌ مغبنی‌ و رانی‌. در هر دو نوع‌، بافت‌ همبند ناحیه‌ کشاله‌ ران‌ درگیر است‌.

فتق‌ شکافی‌ (از لابلای‌ عضلات‌ ناحیه‌ای‌ که‌ تحت‌ عمل‌ جراحی‌ قرار گرفته‌ است‌). فتق‌ نافی‌ (در نوزادان‌ رخ‌ می‌دهد و مشکل‌ در عضلات‌ اطراف‌ ناف‌ است‌). فتق‌ اپی‌گاستریک‌ (در قسمت‌ فوقانی‌ شکم‌ و بین‌ جناغ‌ سینه‌ و ناف‌ رخ‌ می‌دهد). فتق‌ اطراف‌ ناف‌ (در اطراف‌ ناف‌ و بیشتر در خانم‌ها رخ‌ می‌دهد).

ـ علایم‌ شایع‌:
۱. تورمی‌ که‌ معمولاً با فشار ملایم‌ یا درازکشیدن‌ به‌ جای‌ خود بر می‌گردد.
۲. گاهی‌ ناراحتی‌ یا درد خفیف‌ در محل‌ بیرون‌زدگی‌
۳. تورم‌ در کیسه‌ بیضه‌، با یا بدون‌ درد
۴. یبوست‌، سوءهاضمه‌
۵. ندرتاً استفراغ‌، علامت‌ خطرناکی‌ است‌.

ـ علل‌ بیماری:
همانطور که‌ گفته‌ شد، وجود یک‌ ضعف‌ در بافت‌ همبند یا دیواره‌ عضلانی‌. این‌ ضعف‌ ممکن‌ است‌ از همان‌ آغاز زندگی‌ وجود داشته‌ باشد یا بعداً به‌ وجود آید. فتق‌ها شکافی‌ پس‌ از عمل‌ جراحی‌ به‌ وجود می‌آیند.

ـ عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر:
۱. نوزادان‌ و شیرخواران‌ زودرس‌
۲. سن‌ بالای‌ 60 سال‌
۳. سرفه‌ مزمن‌
۴. چاقی‌
۵. حاملگی‌
۶. زورزدن‌، مثلاً در اثر یبوست‌ مزمن‌

ـ پیشگیری‌:
جلوی‌ اکثر فتق‌ها را نمی‌توان‌ گرفت‌، اما حفظ‌ وزن‌ مناسب‌ و ورزش‌ منظم‌ برای‌ حفظ‌ تون‌ عضلانی‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ پیشگیری‌ از بروز بعضی‌ فتق‌ها شوند. اگر یبوست‌ یا سرفه‌ مزمن‌ وجود دارد، باید برای‌ درمان‌ به‌ پزشک‌ مراجعه‌ شود.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:
فتق‌های‌ نافی‌ معمولاً خود به‌ خود تا 4 سالگی‌ برطرف‌ می‌شوند و ندرتاً نیاز به‌ جراحی‌ دارند. سایر انواع‌ فتق‌ را نیز معمولاً می‌توان‌ با جراحی‌ برطرف‌ کرد.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:
اگر فتق‌ مختنق‌ شود (جریان‌ خون‌ به‌ آن‌ سمت‌ از عضو که‌ بیرون‌زده‌ است‌ متوقف‌ شود)، امکان‌ دارد انسداد روده‌ همراه‌ با تب‌، درد شدید، استفراغ‌ و شوک‌ به‌ وجود آید.

ـ درمان‌:
اگر فتق‌ تنها موجب‌ ناراحتی‌ خفیف‌ شود و بتوان‌ آن‌ را به‌ راحتی‌ جا انداخت‌، امکان‌ دارد استفاده‌ از لباس‌ مناسب‌ و حمایت‌ کننده‌ یا فتق‌بند توصیه‌ می‌شود. معمولاً جراحی‌ برای‌ ترمیم‌ قسمت‌ ضعیف‌ بافت‌ همبند یا عضله‌ توصیه‌ می‌شود. جراحی‌ معمولاً بدون‌ بستری‌ در بیمارستان‌ صورت‌ می‌پذیرد.

ـ داروها:
برای‌ ناراحتی‌ خفیف‌ می‌توان‌ از داروهایی‌ مثل‌ استامینوفن‌ استفاده‌ نمود.

ـ فعالیت‌:
از برداشتن‌ سنگینی‌ قبل‌ یا بعد از جراحی‌ خودداری‌ کنید. سرعت‌ بهبود بستگی‌ به‌ وضعیت‌ سلامتی‌ و نوع‌ فتق‌ دارد. فعالیت‌های‌ سبک‌ را معمولاً می‌توان‌ در عرض‌ چند روز آغاز کرد. تا زمانی‌ که‌ پزشک‌تان‌ موافقت‌ نکرده‌ است‌ ورزش‌ را از سر نگیرید.

ـ رژیم‌ غذائی‌:
رژیم‌ غذایی‌ خود را طوری‌ تنظیم‌ کنید تا از یبوست‌ پیشگیری‌ شود. وزن‌ خود را در حد ایده‌آل‌ نگاه‌ دارید.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید:
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ فتق‌ را دارید. اگر تب‌ یا درد شدید دارید سریعاً مراجعه‌ کنید. این‌ ممکن‌ است‌ یک‌ اورژانس‌ باشد.

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.